woensdag 27 oktober 2010
woensdag 20 oktober 2010
Eten tegen de honger
Zes miljoen kinderen sterven jaarlijks de hongerdood. Dat is vijftig jumbojetcrashes per dag. Daar werden de deelnemers aan de Wereldmaaltijd, een jaarlijks initiatief van Wereldwinkel VU, wel even stil van. De Wereldmaaltijd vond plaats op 16 oktober, Wereldvoedseldag. Voor vijf euro werd in Zaal 100 in Amsterdam-West een vegetarisch drie-gangenmenu opgediend, Onder het motto ‘(h)eerlijk hoeft niet duur te zijn’.
“Zes miljoen stervende kinderen, dat is even veel als alle 0 tot 20 jarigen van Nederland en België samen,” vertelde organisator Pablo Moleman van Wereldwinkel VU, “ terwijl ondertussen meer dan veertig procent van de Nederlandse bevolking worstelt met overgewicht.”
Met de Wereldmaaltijd wil de Wereldwinkel deze paradox onder de aandacht brengen. Er is volgens de berekeningen van de VN Voedselorganisatie FAO genoeg plantaardig voedsel om alle 6,7 miljard wereldbewoners dagelijks een degelijke maaltijd te geven. Het probleem is dat dat voedsel verkeerd verdeeld is.
“Ons eten eet het eten van mensen in ontwikkelingslanden op. Maar liefst 45 procent van de eetbare gewassen verdwijnt bijvoorbeeld in de magen van slachtvee. Dat is helemaal niet efficiënt, want voor één kilo vlees heb je gemiddeld zeven kilo graan nodig,” vertelt Pablo, “daarom is de wereldmaaltijd volledig vegetarisch.” De Wereldmaaltijd bestaat dus uit het aantal voedselproducten dat ieder van ons dagelijks zou kunnen eten, als het voedsel wel eerlijk verdeeld zou zijn.
Het drie-gangenmenu bestond uit linzensoep, maïsburgers, quinoa, ovengroenten en kleurrijke sla met tot slot gestoofde peren als nagerecht. De vegetarische chefkok Erik Wilschut (Stichting VEKO) heeft al 25 jaar ervaring in plantaardige catering en werkte vrijwillig mee aan het menu. Voor de wereldmaaltijd gebruikte hij enkel fairtrade en biologische ingrediënten.
“Ik wil mensen tonen dat een gastronomisch diner niet per se vlees, vis of andere dierlijke producten hoeft te bevatten. Het is niet alleen eerlijker ten opzichte van het Zuiden, maar ook voor ons milieu én voor de gezondheid. Achttien procent van de broeikasuitstoot is afkomstig uit de vee-industrie. Bovendien geeft het Voedingscentrum 75 gram vlees per dag als het maximum aan, terwijl de gemiddelde Nederlander 200 gram per dag eet” aldus Erik Wilschut.
-- Veerle Vrindts, foto's Pablo Moleman
Verscheen eerder in Ad Valvas 19/10/10
“Zes miljoen stervende kinderen, dat is even veel als alle 0 tot 20 jarigen van Nederland en België samen,” vertelde organisator Pablo Moleman van Wereldwinkel VU, “ terwijl ondertussen meer dan veertig procent van de Nederlandse bevolking worstelt met overgewicht.”
Met de Wereldmaaltijd wil de Wereldwinkel deze paradox onder de aandacht brengen. Er is volgens de berekeningen van de VN Voedselorganisatie FAO genoeg plantaardig voedsel om alle 6,7 miljard wereldbewoners dagelijks een degelijke maaltijd te geven. Het probleem is dat dat voedsel verkeerd verdeeld is.
“Ons eten eet het eten van mensen in ontwikkelingslanden op. Maar liefst 45 procent van de eetbare gewassen verdwijnt bijvoorbeeld in de magen van slachtvee. Dat is helemaal niet efficiënt, want voor één kilo vlees heb je gemiddeld zeven kilo graan nodig,” vertelt Pablo, “daarom is de wereldmaaltijd volledig vegetarisch.” De Wereldmaaltijd bestaat dus uit het aantal voedselproducten dat ieder van ons dagelijks zou kunnen eten, als het voedsel wel eerlijk verdeeld zou zijn.
Het drie-gangenmenu bestond uit linzensoep, maïsburgers, quinoa, ovengroenten en kleurrijke sla met tot slot gestoofde peren als nagerecht. De vegetarische chefkok Erik Wilschut (Stichting VEKO) heeft al 25 jaar ervaring in plantaardige catering en werkte vrijwillig mee aan het menu. Voor de wereldmaaltijd gebruikte hij enkel fairtrade en biologische ingrediënten.
“Ik wil mensen tonen dat een gastronomisch diner niet per se vlees, vis of andere dierlijke producten hoeft te bevatten. Het is niet alleen eerlijker ten opzichte van het Zuiden, maar ook voor ons milieu én voor de gezondheid. Achttien procent van de broeikasuitstoot is afkomstig uit de vee-industrie. Bovendien geeft het Voedingscentrum 75 gram vlees per dag als het maximum aan, terwijl de gemiddelde Nederlander 200 gram per dag eet” aldus Erik Wilschut.
-- Veerle Vrindts, foto's Pablo Moleman
Verscheen eerder in Ad Valvas 19/10/10
maandag 10 mei 2010
Sadhana Thanks from Haiti
Een eco-gemeenschap in Zuid-India, een oase van evergreen boombeginsels, hutten en composttoiletten in de roodvoetwoestijn, een ethisch internationaal project vol veganisten dat een duurzame levensstijl in de praktijk brengt Er zijn vele manieren waarop je Sadhana Forest kan beschrijven. Voor mij, een wereldwinkelvrijwilligster die voor mijn veldwerk Culturele en Sociale Anthropologie zes weken in Sadhana Forest in Auroville doorbracht, was het een herademing, een utopia die ondanks het haast onmogelijke karakter al zes jaar overleeft; groeit en nu haar wortels uitstrekt naar Haita, met de hulp van Wereldwinkel VU.
Sadhana Forest heeft als logo 'A Forest to Grow People'. Wat op het eerste gezicht lijkt op een herbebossingsproject met in- en uitstromende internationale vrijwilligers, blijkt een veel diepere indruk te maken wanneer je een paar dagen in Sadhana doorbrengt. Ik leerde er in een gemeenschap en als een gemeenschap leven: de collectieve maaltijden in kleermakerszit in een cirkel op de vloer van de hoofdhut, de ochtendenergieliedjes bij zonsopgang, de motivatie van iedereen om duurzaam en bewust te leven, geen dierlijke producten, geen suiker of suikerriet van slavenplantages, geen unfaire verwerkte producten vol kleur- en bewaarmiddelen, geen drugs en geen geld... De vrijwilligersshiften bracht ik door in de keuken onder het muggennet. Elektriciteit (van de zonnepanelen) was er alleen tussen 2 en 4, maar dat kon ons niet deren. Ook water ging niet door een energieverslindend pompsysteem, maar pompten we met de hand in emmertjes, maaltijden verwarmden we in grote potten op houtzuinige stoofkachels. Wat we klaarmaakten kwam volledig van lokale, eerlijk (door donaties) betaalde (of geruilde) producten om Indische bioboeren een steuntje in de rug te geven.
Ik herinner me nog dat Aviram, die het project zes jaar geleden oprichten met zijn vrouw en dochtertjes, de hut binnenkwam met de welgekende 'announcement' groet. De aardbeving in Haite lag een week achter ons en bracht herinneringen naar boven aan de tsunami, die ook in Auroville grote schade toebracht. Aviram had net een mail gekregen uit Santa Domingo van een professor die over Sadhana Forest had gehoord en geloofde dat een project als Sadhana ideaal zou zijn om Haiti en diens armste inwoners zelfvoorzienend te maken in tijden van natuurrampen. De aardbeving in februari was niet de grootste reden voor het massale dodental. Nee, het feit dat de bevolking achterbleef zonder elektriciteit, water, voedsel en onderdak zorgde voor het droeve lot van veel te veel slachtoffers. Een gemeenschap die niet afhankelijk is van een fragiele infrastructuur zou veel minder van deze gevolgen ondervinden en dus makkelijker in staat zijn levensbedreigende rampen te overleven. Aviram sprak vol begeestering, ook al besefte hij dat uit het niets een nieuw Sadhana Forest uit de grond stampen, en dat aan de andere kant van de wereld, geen sinecure zou worden, zeker in de wetenschap dat een nieuwe aardbeving om de hoek kwam gluren met een grijnzende schaal van richter. Hij, noch een team van vrijwilligers die zich rond hem schaarde, lieten zich niet ontmoedigen en besloten het te proberen. Een spoedjacht naar materiaal, internationale steun en vrijwilligers volgde. Dat was het moment dat ik, vanuit Sadhana Forest, een beroep deed op de Wereldwinkel VU, die prompt een geslaagde Smoothieful Day organiseerde waarvan de volledige opbrengst (en zelfs een beetje meer) van 250 euro naar Sadhana Haiti ging.
Ondertussen is de tienkoppige groep van vrijwilligers uit Finland, India, Australia, VS, Engeland en Israel al een maand in Haiti. Zij werken samen met een organizatie met de naam Amurtel die zich al 20 jaar met ontwikkelingshulp in Haiti bezighoudt. Veel van hun werk focust op onderwijs en emancipatie. De afgelopen maand zijn ze volop aan de slag gegaan met het eerste en belangrijkste onderdeel van het project: waterconservatie, een magische manier om van een droog land vruchtbaar te maken. Net als in Sadhana Forest India vangen ze door middel van handgegraven grachten en dijkjes regenwater op dat langzaamaan een schijnbaar nutteloos stukje land omtovert tot een bos/moestuin! De Wereldwinkel donatie is goed besteed!
Wie meer wil lezen over Sadhana Forest en het Haiti project kan terecht op
www.sadhanaforest.org
-- Veerle Vrindts
Sadhana Forest heeft als logo 'A Forest to Grow People'. Wat op het eerste gezicht lijkt op een herbebossingsproject met in- en uitstromende internationale vrijwilligers, blijkt een veel diepere indruk te maken wanneer je een paar dagen in Sadhana doorbrengt. Ik leerde er in een gemeenschap en als een gemeenschap leven: de collectieve maaltijden in kleermakerszit in een cirkel op de vloer van de hoofdhut, de ochtendenergieliedjes bij zonsopgang, de motivatie van iedereen om duurzaam en bewust te leven, geen dierlijke producten, geen suiker of suikerriet van slavenplantages, geen unfaire verwerkte producten vol kleur- en bewaarmiddelen, geen drugs en geen geld... De vrijwilligersshiften bracht ik door in de keuken onder het muggennet. Elektriciteit (van de zonnepanelen) was er alleen tussen 2 en 4, maar dat kon ons niet deren. Ook water ging niet door een energieverslindend pompsysteem, maar pompten we met de hand in emmertjes, maaltijden verwarmden we in grote potten op houtzuinige stoofkachels. Wat we klaarmaakten kwam volledig van lokale, eerlijk (door donaties) betaalde (of geruilde) producten om Indische bioboeren een steuntje in de rug te geven.
Ik herinner me nog dat Aviram, die het project zes jaar geleden oprichten met zijn vrouw en dochtertjes, de hut binnenkwam met de welgekende 'announcement' groet. De aardbeving in Haite lag een week achter ons en bracht herinneringen naar boven aan de tsunami, die ook in Auroville grote schade toebracht. Aviram had net een mail gekregen uit Santa Domingo van een professor die over Sadhana Forest had gehoord en geloofde dat een project als Sadhana ideaal zou zijn om Haiti en diens armste inwoners zelfvoorzienend te maken in tijden van natuurrampen. De aardbeving in februari was niet de grootste reden voor het massale dodental. Nee, het feit dat de bevolking achterbleef zonder elektriciteit, water, voedsel en onderdak zorgde voor het droeve lot van veel te veel slachtoffers. Een gemeenschap die niet afhankelijk is van een fragiele infrastructuur zou veel minder van deze gevolgen ondervinden en dus makkelijker in staat zijn levensbedreigende rampen te overleven. Aviram sprak vol begeestering, ook al besefte hij dat uit het niets een nieuw Sadhana Forest uit de grond stampen, en dat aan de andere kant van de wereld, geen sinecure zou worden, zeker in de wetenschap dat een nieuwe aardbeving om de hoek kwam gluren met een grijnzende schaal van richter. Hij, noch een team van vrijwilligers die zich rond hem schaarde, lieten zich niet ontmoedigen en besloten het te proberen. Een spoedjacht naar materiaal, internationale steun en vrijwilligers volgde. Dat was het moment dat ik, vanuit Sadhana Forest, een beroep deed op de Wereldwinkel VU, die prompt een geslaagde Smoothieful Day organiseerde waarvan de volledige opbrengst (en zelfs een beetje meer) van 250 euro naar Sadhana Haiti ging.
Ondertussen is de tienkoppige groep van vrijwilligers uit Finland, India, Australia, VS, Engeland en Israel al een maand in Haiti. Zij werken samen met een organizatie met de naam Amurtel die zich al 20 jaar met ontwikkelingshulp in Haiti bezighoudt. Veel van hun werk focust op onderwijs en emancipatie. De afgelopen maand zijn ze volop aan de slag gegaan met het eerste en belangrijkste onderdeel van het project: waterconservatie, een magische manier om van een droog land vruchtbaar te maken. Net als in Sadhana Forest India vangen ze door middel van handgegraven grachten en dijkjes regenwater op dat langzaamaan een schijnbaar nutteloos stukje land omtovert tot een bos/moestuin! De Wereldwinkel donatie is goed besteed!
Wie meer wil lezen over Sadhana Forest en het Haiti project kan terecht op
www.sadhanaforest.org
-- Veerle Vrindts
vrijdag 5 maart 2010
Beste lezers,
Met plezier & overtuiging voldoe ik aan het verzoek deze oproep te verspreiden. Ik heb zelf ook getekend. Stop Wilders!
--Pablo Moleman
P.S. En een overheerlijk multiculti Marokkaans receptje erbij ;)
Met plezier & overtuiging voldoe ik aan het verzoek deze oproep te verspreiden. Ik heb zelf ook getekend. Stop Wilders!
TEKEN DE PETITIE TEGEN PVV-STANDPUNTEN.
Laat zien dat je het niet eens bent met de ideeën van PVV-leider Wilders zoals het uitzetten van "tientallen miljoenen" Europese moslims of de invoering van een "kopvoddentax". Teken de petitie tegen de intolerante en discriminerende standpunten van de PVV.
Al 15.000 mensen hebben getekend. Beken ook kleur! Ga naar:
http://www.nederlandbekentkleur.nl/petitie.html
--Pablo Moleman
P.S. En een overheerlijk multiculti Marokkaans receptje erbij ;)
dinsdag 23 februari 2010
Smoothieful Day (II)
Opbrengst: 150 euro!
.jpg)
Foto's: rbbmr.nl
Binnenkort een blog over het exacte project waar het geld naar toe gaat.
--Pablo Moleman
.jpg)
Foto's: rbbmr.nl
Binnenkort een blog over het exacte project waar het geld naar toe gaat.
--Pablo Moleman
maandag 15 februari 2010
Smoothieful Day (I)
Fairtrade (vegan) smoothies, €1,50 p.s., waarvan de winst naar Haïti zal gaan. Komt allen 17 februari, tussen 11.00 en 16.00, naar Wereldwinkel VU! Zie hieronder de aankondiging. Na afloop volgt een uitgebreidere blog :)
+Pablo+Moleman.jpg)
Kreeg trouwens last van een mild Pygmalion complex tijdens het maken van de tekening. Oh my God, is she smoothieful!
-- Pablo Moleman
+Pablo+Moleman.jpg)
Kreeg trouwens last van een mild Pygmalion complex tijdens het maken van de tekening. Oh my God, is she smoothieful!
-- Pablo Moleman
woensdag 3 februari 2010
Banana pancakes
Tot 16 maart kunnen nog recepten worden ingestuurd voor de 'food fight' van Fairfood. Als je een lekker fairtrade recept weet, zend hem dan in met foto's en/of film en maak kans op o.a. kookboeken en een fairtrade diner! Zie www.fairflavours.org. Hieronder mijn eigen inzending.
Veganistische bananenpannenkoekjes met blueberries
Het is woensdagochtend. Het regent buiten ossenkloten. Binnen is het warm en droog. Je doet alsof het weekend is en bakt bananenpannenkoekjes voor je vriend of vriendin, à la Jack Johnson. Of lekker voor jezelf. Wie wil dat nou niet? We can pretend it all the time! :) En opdat de hele wereld, mens, dier, rijk, arm, kan meegenieten, is dit recept ook nog eens zo verantwoord als ik weet niet wat.
Muziek: Jack Johnson
* 800 mL Sojamelk (bananensmaak)
* 450 gram bloem
* Max Havelaar bananen, naar smaak toevoegen
(niet echt nodig, vanwege de sojamelk die al echte banaan bevat)
* 3 el zonnebloemolie (eco)
* Zout
* Bruine suiker (fairtrade)
* Bakpoeder
* Blueberries of ander fruit
Gewoon alles bij elkaar mikken, zoals in het filmpje. En goed roeren tot de klontjes eruit zijn. De exacte verhoudingen van de ingrediënten kun je een beetje variëren, je kunt ook makkelijk vóór het bakken het beslag proeven, want er zit geen rauw ei o.i.d. in. Dan weet je of er meer suiker of zout in moet. Wees vooral lekker scheutig met de sojamelk, anders kunnen de pannenkoekjes droog worden. Het worden enigzins dikke pannenkoekjes, zoals ze ze in Amerika eten bij het ontbijt, niet dun zoals onze Hollandsche maaltijdpannenkoeken. Je kunt daarom beter een klein pannetje gebruiken.
En dan garneren met blueberries (mijn zwakte) of als je het helemáál goed wilt doen, seizoensvruchten van Ne'erlandse bodem.
-- Pablo Moleman
Veganistische bananenpannenkoekjes met blueberries
Het is woensdagochtend. Het regent buiten ossenkloten. Binnen is het warm en droog. Je doet alsof het weekend is en bakt bananenpannenkoekjes voor je vriend of vriendin, à la Jack Johnson. Of lekker voor jezelf. Wie wil dat nou niet? We can pretend it all the time! :) En opdat de hele wereld, mens, dier, rijk, arm, kan meegenieten, is dit recept ook nog eens zo verantwoord als ik weet niet wat.
Muziek: Jack Johnson
* 800 mL Sojamelk (bananensmaak)
* 450 gram bloem
* Max Havelaar bananen, naar smaak toevoegen
(niet echt nodig, vanwege de sojamelk die al echte banaan bevat)
* 3 el zonnebloemolie (eco)
* Zout
* Bruine suiker (fairtrade)
* Bakpoeder
* Blueberries of ander fruit
Gewoon alles bij elkaar mikken, zoals in het filmpje. En goed roeren tot de klontjes eruit zijn. De exacte verhoudingen van de ingrediënten kun je een beetje variëren, je kunt ook makkelijk vóór het bakken het beslag proeven, want er zit geen rauw ei o.i.d. in. Dan weet je of er meer suiker of zout in moet. Wees vooral lekker scheutig met de sojamelk, anders kunnen de pannenkoekjes droog worden. Het worden enigzins dikke pannenkoekjes, zoals ze ze in Amerika eten bij het ontbijt, niet dun zoals onze Hollandsche maaltijdpannenkoeken. Je kunt daarom beter een klein pannetje gebruiken.
En dan garneren met blueberries (mijn zwakte) of als je het helemáál goed wilt doen, seizoensvruchten van Ne'erlandse bodem.
-- Pablo Moleman
Abonneren op:
Posts (Atom)
